در پاسخ به غزل استاد شفیعی کدکنی
سه شنبه, ۶ تیر ۱۳۹۶، ۱۲:۲۵ ق.ظ
در پاسخ به غزل استاد تکرارناپذیر زمان، محمدرضا شفیعی کدکنی
بوی بهار از جانبِ تبریز می‌آید
بوی بهاری که جنون‌آمیز می‌آید
در سینه‌ام جا مانده زخمِ تیرِ تاتاری
جانم به تنگ از زخمهٔ چنگیز می‌آید
از آن بشارت‌ها که دادی وآن اشارت‌ها
گل در زمستان هم بهارانگیز می‌آید
گیرم صباحی چند دست اندر دهان آرند
حالی زبانِ سرخ آتش‌خیز می‌آید
با من دگر آن صبرِ مظلومِ نیاکان نیست
تیغِ ظفر دارم که هم خون‌ریز می‌آید
پیرِ خراسان! آذرِ آتشگهِ ایران!
با شعرِ سرخت طبعِ من گلبیز می‌آید
با بوسه‌ای چیند سرشک از گوشهٔ چشمت
فرّخ که با صد شوق از تبریز می‌آید...
تبریز، ۲۴ خرداد ۱۳۹۶
فرخ سائس
منبع:
کانال تلگرامی فرخ سائس(FarrokhSaaes@)
تصویر: محمدرضا شفیعی کدکنی
اثر: سمانه احسانی‌نیا
